Andrzej Lipiński opisuje historią trwającego sześć lat zmagania rodziców z nieuleczalną chorobą własnego dziecka. Każdy, kto zetknął się z bolesną stratą zdrowia lub życia ukochanej osoby odnajdzie w tej książce siebie.
Autor opowiada nie tylko o heroicznej walce wytoczonej chorobie córeczki, lecz także o procesie uczenia się bycia z dzieckiem, które w inny sposób niż jego zdrowi rówieśnicy kontaktuje się ze światem. Droga pełna wzlotów i upadków wiedzie poprzez trudne, ale prawdziwe uczucia: od zaprzeczania, wiary w cuda, przez złość, bunt, rozpacz, bezsilność do stopniowego godzenia się z wydarzeniami.
Lipiński, ujawniając swoje myśli, zmagania, przeżycia, odpowiada na niechybnie pojawiające się pytania: Jak sobie radzić, gdy nieoczekiwanie spada na nas jakiś dramat, którego nawet nie byliśmy w stanie sobie wyobrazić? Gdzie szukać ratunku – w ucieczce od trudnych uczuć czy w spotkaniu z nimi twarzą w twarz?
Jako psycholog pracujący z osobami przeżywającymi stratę wiem, że od cierpienia nie można uciec za daleko. Jedynie konfrontacja z własnymi emocjami jest szansą na odrodzenie bez głębokich blizn.
Kalinka to literacka próba zrozumienia i porządkowania własnego losu, próba nadania znaczenia i wartości doświadczeniom, które wydają się niepotrzebne, lecz są rzeczywiste. W wyniku tej konfrontacji strata dla rodziców przestaje być życiowym bankructwem, a staje się ogniową próbą własnej dojrzałości.
Autentyczna historia, napisana sugestywnym językiem sprawia, że lektura Kalinki może stanowić niezwykle inspirujące wsparcie na drodze przeżywania własnych strat, nie tylko dotyczących dzieci.
Beata Stachowska, psycholog, terapeuta
(na co dzień pracuje w Hospicjum im. ks. Eugeniusz Dutkiewicza w Gdańsku)